زمانی که به اواخر ماه بهمن نزدیک می شویم یا شاید بهتر است بگوییم به اواسط ماه فوریه عشاق دنیا شور و هیجان مراسم روز ولنتاین را دارند. با گرفتن هدیه برای یکدیگر و آرزوی خوش این روز را جشن می گیرند. در ایران هم حدود یک دهه هست که بیش از پیش این رسم بین خیلی ها به وجود آمده است. اما متاسفانه کمتر کسی هست که بداند ایرانیان باستان در سالیان خیلی دور چنین رسمی داشته اند و روزی از سال را به عنوان روز عشق جشن می گرفتند.
چه خوب است ایرانیان نیز با مطالعه تاریخچه جذاب خود، جشن زیبای روز عشق را در تاریخ مشخص خود برپا کنند.
سپندارمذگان
بله ایرانیان باستان، زردشتیان، در روز سپندارمزگان (سپندارمذگان) جشن می گرفتند. ایرانیان باستان هر روز از سال را با یک نام میخواندند. مثلا روز نخست “روز اهورا مزدا”، روز دوم، روز بهمن (تندرستی، اندیشه) که اسم پسر و نخستین صفت خداوند است. روز سوم اردیبهشت “بهترین راستی و پاکی” که نام ماه ایرانی و اسمی ویژه خداوند است، روز چهارم شهریور “شاهی و فرمانروایی آرمانی” که ویژه خداوند است و روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندار مذفر نام ملی زمین است، یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. بله زمین مقدس و فروتن است. زمین نماد عشق است و همواره سخاوتمندانه به انسان می بخشد. شادی تعریف خیلی از عشق همین باشد، بخشیدن و دادن بدون انتظار جواب.
روز سپندارمذگان
در ایران باستان در روز تقارن اسفند روز (روز پنجم)، از اسفند ماه هر سال (طبق سالنامه باستانی ایران)، جشن سپندارمذگان برگزار می شده است. نام این جشن در برخی منابع به صورت جشن “اسفندگان” جشن “مزدگیران” یا جشن “مژدهگیران” نیز آمده است.
تاریخ روز عشق در ایران
درباره تاریخ دقیق روز عشق در ایران اختلاف نظر وجود دارد. متاسفانه به دلیل کم اهمیت بودن آن نزد افراد تا به امروز، پژوهشگران به یک اتفاق نظر درباره تاریخ مشخص با توجه به تقویم کنونی ایران نرسیده اند. اما بیشتر تاریخ دانان روز ۵ اسفند را روز سپندارمزگان (روز عشق) می دانند گرچه سالنمای کنونی ایران با سالنمای ایران باستان تفاوت دارد. خیلی ها هم روز ۲۹ بهمن را معادل آن تاریخ دانسته و تاریخ درست سپندارمذگان بیان می کنند.
ریشه واژه سپندارمذگان
واژه “سپندارمذگان” یک واژه اوستایی است و به واژه “سپندآرمیتی” (SpentaArmaiti) و نیز واژه پهلوی سپندارمت (Spandarmat) به معنی خرد کامل بازمیگردد. سپندآرمیتی (که از دو واژه سپند، سپنتا که اسم پسر هستند و آرمیتی که اسم دختر هم هست تشکیل شده است. به باور ایرانیان باستان یکی از امشاسپندان (یاران اهورامزدا) بوده، «امشاسپند بانو» نیز لقب گرفته و نماد دوست داشتن، بردباری و فروتنی است.
عجیب هست که مترجم گوگل، سپندارمذگان را September معنی می کند. احتمالا به دلیل تشابه سپتامبر با سپندار است! وگرنه سپتامبر کجا و فوریه کجا! البته سپندرمزگان را Sepandarmazgan معنی کرده است.
مراسم سپندارمزگان
گفته میشود که خانوادههای ایرانیان باستان برای سپاس از همسران و بانوان در خانواده و نزدیکان خود، هر یک در اندازه توان برای زنان خود دهشها و پیشکشهایی (هدایا) تدارک میدیدند و به پاس زحمات یکسالهشان تقدیم آنان میکردند.
بانوان ایرانی نیز این روز را گرامی میداشتند و در آن لباس و کفش زیبا و نو میپوشیدند، زنانی که مهربانی و پاکدامنی شهره بودند و فرزندان نیک به دنیا آورده بودند، مورد سپاس قرار گرفته و از شوهران خود هدیه دریافت میکردند.
عشق
عشق مفهوم پیچیده، عمیق و خاصی دارد که شاید تعریف آن از مشکل ترین کار ها باشد. گرچه خیلی ها آن را ساده می دانند و خیلی راحت آن را شناخته یا نا شناخته، توصیف می کنند. خیلی ها مفهوم عشق را در کسی که خیلی دوستش دارند می بینند و بیان می کنند. و حتی از آن شخص نام می برند.
از همراهان نام فارسی دعوت می کنیم که عشق را تعریف کنند. در قسمت نظرات شما این بار “عشق” را معنی کنید.
No comments:
Post a Comment